انسانها 20 هزار سال قبل با خوردن آرمادیلوهای غول پیکر زنده ماندند - کیوسک خبری آشنا

مطالعات دیرین انسان شناسان نشان می دهد، انسان های باستانی در حدود 20 هزار سال پیش موجودی غول پیکر شبیه آرمادیلو را در آرژانتین کنونی قصابی نموده و خورده باشند.

کشف استخوان های قصابی شواهد فزاینده ای را تأیید می نماید که نشان می دهد مردم خیلی زودتر از آنچه قبلاً تصور میشد در سراسر قاره آمریکا پخش شدند.

در مطالعه جدیدی که در مجله PLOS One منتشر شد، محققان بقایای فسیلی یک گلیپتودنت معروف به Neosclerocalyptus که از بستگان بزرگ و منقرض شده آرمادیلو است را کشف کردند. دانشمندان می گویند، این استخوان ها که در منطقه پامپه آرژانتین یافت شده اند، ممکن است یکی از اولین نمونه های تعامل انسان با مگافون در آمریکای جنوبی باشند.

اسکلت ناقص حیوان که در امتداد سواحل رودخانه Reconquista در حومه بوئنوس آیرس یافت شد، شامل بخش هایی از لگن و دم و بعلاوه بخشی از کاراپاس بود، صفحات استخوانی که بالای بدن حیوان را پوشانده بود. محققان یک قطعه از استخوان لگن را بین 21090 تا 20811 سال پیش با کربن مشخص زمانی کردند که با تاریخ های زمین شناسی رسوبی که حیوان در آن یافت شده، مطابقت داشت.

دانشمندان برای مشخص اینکه اثبات نمایند که آیا آثار بریده شده به وسیله انسان ایجاد شده است یا خیر؛ از استخوان های حیوان عکسبرداری و اسکن سه بعدی انجام دادند. بعضی از نشانه ها دارای مقطع V شکل بودند که تیم بر این باور است که نشان دهنده علائم قصابی ابزار سنگی است.

در مجموع، محققان 32 علامت بریدگی را در استخوان های حیوان شمارش کردند. آنها با استفاده از انواع تکنیک های آماری برای طبقه بندی و مقایسه کمی علائم، به این نتیجه رسیدند که این الگو نمی تواند تصادفی باشد بلکه برش ها به وسیله انسان ها با استفاده از ابزار صورت گرفته است.

این تیم سایر علل بالقوه این علائم، از جمله گوشتخواران که رد دندان آن ها معمولا U شکل است و هوازدگی طبیعی استخوان پس از مرگ حیوان را رد کردند، زیرا شواهد قابل توجهی وجود داشت که بدن حیوان به سرعت پس از مرگ برای جلوگیری از تخریب ناشی از آب و هوا یا لاشخورها دفن شده است.

محققان به این نتیجه رسیدند که محل بریدگی ها در نواحی مختلف بدن یک توالی قصابی را نشان می دهد و به این معناست که انسان های باستانی میزان زیادی گوشت را از ماهیچه های لگن و دم آرمادیلو غول پیکر بدست آورده اند و احتمالا می خوردند.

میگوئل دلگادو دیرینه انتروپولوژیست در دانشگاه ملی لاپلاتا در آرژانتین به لایوساینس گفت: این امکان وجود دارد که افراد گلیپتودونت ها را به علت میزان (حدود 300 کیلوگرم) و بسته های عضلانی بزرگی که دارند، هدف قرار داده باشند.

او می گوید: علاوه بر آشکار کردن تعاملات بین انسان و مگافون، نتایج این مطالعه؛ چارچوب زمانی حضور انسان و تعاملات انسان و مگافون را نزدیک به 6000 سال زودتر از ثبت شده برای سایر مکان ها در جنوب آمریکای جنوبی عقب می اندازد.

لورن دیویس، باستان شناس دانشگاه ایالتی اورگان به Live Science نیز می گوید: رویکرد پیشرفته نویسندگان به این تحقیق قابل ستایش است اما احتیاج به مطالعه بیشتر دارد، به ویژه که هیچ ابزار ساخت بشری در این پژوهش یافت نشده است.

دیویس می گوید: مشخص درجه ای که اقدامات انسان در قصابی مشابه و متفاوت از وسعت فرآیندهای طبیعی است که استخوان را اصلاح می نماید، برای حمایت از ادعای آنها برای حضور انسان در این مکان در 21000 سال پیش مورد احتیاج است.

محققان به احتیاج به ایجاد ارتباط قوی تری بین استخوان های فسیلی دارای آثار بریده شده و سوابق باستان شناسی اشاره کردند، اما امیدوارند به زودی این کار را انجام دهند.

دلگادو می گوید: در حالی که ما هنوز هیچ ابزاری پیدا ننموده ایم، شایان ذکر است که ما فقط بخش کوچکی از سایت را کاوش نموده ایم و ممکن است شواهد بیشتری مانند ابزارهای سنگی وجود داشته باشد.