مزارع تسخیر شده، تلفیق برده داری، زندگی روستایی و افسانه های محلی (قسمت اول) - کیوسک خبری آشنا

در مورد شرایط آمریکا در زمان برده داری داستان های بسکمک بر سر زبان هاست. گذشته ای که عده ای به آن مغرورند و گروهی از یادآوری آن منزجر. استان های جنوبی آمریکا روزگاری سفیدی پنبه و سبزی اسکانس های پول را به قیمت سرخی خون بردگانی معامله می کردند که ناخواسته و بالاجبار از کشور خود ربوده شده و در بازارهای پر رونق خرید و فروش بردگان دست به دست می شدند.

رمان نویس آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات ویلیام فاکنر می نویسد:

گذشته نمرده است. در واقع حتی نگذشته است.

برای اثبات این سخن کافی است تنها نگاهی به شرایط مزارع جنوب آمریکا داشته باشیم که امروزه عنوان تسخیر شده را یدک می کشند. هر مکان تاریخی این خطه به نوعی یادآور تراژدی های هولناک و گذشته تاریک و ناخوشایندی است. زمین های این منطقه ها تا چشم کار می کند پیش روی بازدیدکنندگان گسترده شده است، اما در فراسوی این چشم مقدارای معمولی، ارواح رنج کشیده بسکمک حضور دارند که در تاریک و روشن های تاریخ اغلب دردآور این نواحی پنهان مانده اند. افرادی که روزگاری در اینجا زندگی کرده و ناگزیر از تحمل مصائبی بودند که بی شک حتی کلمات نیز از بیان واقعی معنا و مفهوم آنها قاصرند.

برده داری بخشی مهم از تاریخ آمریکا را به خود اختصاص داده است، چه ماجرای شکل گیری آن و چه جنگی که برای پایان دادنش به وقوع پیوست. اما در این میان هیچ کس نمی تواند منکر هزاران تجربه ریز و درشت دهشتناکی باشد که مردمانی بی گناه و تنها به خاطر رنگ متفاوت پوست شان، ناگزیر از تحمل آن بودند. اما به نظر می رسد اکنون و مدت ها بعد از لغو قانون برده داری، ارواح این بردگان ستمدیده هنوز هم در مزارع و عمارت های اربابی استان های جنوبی آمریکا در حال پرسه زدن هستند. دست کم این آن چیزی است که کارشناسان دنیای پدیده های ماورایی و گردشگران معمولی ادعای وقوع آن را دارند.

با خبرنگاران همراه باشید تا گشتی در شماری از این مزارع تسخیر شده زده و اندکی بیشتر با تاریخ هر یک از آنها آشنا شویم.

بولاک هال (Balluch Hall)، رازول (Roswell)، جورجیا

بولاک هال خانه کودکی مادر ریاست جمهوری سابق آمریکا تئودور روزولت است. میتی بولاک (Mittie Bulloch) روزگاری در این خانه اربابی می زیست که امروزه ظاهرا سکونت گاه دائمی شماری از ارواح بی قرار شده است. این مزرعه در منطقه رازول در استان جرجیا واقع شده و نزدیکی یکی از قدیمی ترین کارخانجات پنبه پاک کنی های کشور آمریکا و نیز گورستان سربازان کنفدراسیون قرار گرفته است. روزگاری این استان مملو از مزارع متعدد این چنینی بود که شکوفایی خود را مدیون تن رنجور و شلاق خورده بردگان سیاه پوست بودند.

اما این مزرعه و عمارت اربابیش منبع داستان های ترسناک بسکمک است. بازدیدکنندگان معمولا از مشاهده نورهای عجیبی صحبت میکنند و این مسئله حتی بعد از بسته شدن درهای این عمارت به روی گردشگران نیز همچنان ادامه دارد. دیگرانی هم هستند که ادعا می کنند حین عکسبرداری از این خانه اشباحی ملبس به پوشش دوران جنگ داخلی آمریکا از پشت پنجره های فوقانی خانه قابل مشاهده هستند.

مورخان در پاسخ ادعا می کنند که روح مسئول این نورهای عجیب ممکن است متعلق به دختر جوان برده ای باشد که عصرها مسئول روشن کردن شمع های خانه بوده است. بازدیدکنندگان همچنین صداهای عجیبی را شنیده و شاهد بالا آمدن اجسام کروی عجیبی از داخل چاه واقع در حیاط پشتی بوده اند، جایی که گفته می گردد برده جوان دیگری در آنجا غرق شده است.

بولاک هال، رازول، جورجیا

مزرعه میرتلز (Myrtles Plantation)، سنت فرانسیس ویل (St. Francisville)، لوئیزیانا

این مزرعه را باید یکی از برجسته ترین مزارع تسخیر شده بخش جنوبی آمریکا دانست که به ویژه با انتشار عکس روح دختر بچه ای که در تصویری گرفته شده در این مزرعه نمایان شده، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.

ظاهرا ارواح بی شماری در راهروهای این عمارت در رفت و آمدند که تاریخ احداثش به سال 1796 بازمی گردد. بازدیدکنندگان امروزه با گزارشات عجیبی در مورد حرکت اجسام، تخت های معلق در هوا، مشاهده جای پا و دیگر پدیده های عجیب و غیرقابل توضیح، به مراتب بر مقدار این معروفیت و توجه افزوده اند. حوادث ناخوشایندی که روزگاری در این عمارت به وقوع پیوسته، شاید برای این همه پدیده های عجیب توضیح مناسبی ارائه کند. اما این عمارت اسرار دیگری هم دارد، از جمله ساخته شدن آن برفراز یک گورستان قدیمی متعلق به سرخ پوستان که اوضاع آن را تا حدی پیچیده تر هم کرده است.

آیا ارواح دیگری نیز در عکس های گرفته شده این عمارت قابل مشاهده بوده اند؟ پاسخ این پرسش ما را با روح دیگر ساکن این عمارت آشنا می کند. کلوئه (Chloe) روح برده ای است که ظاهرا در پی جلب توجه ارباب و صاحب این ملک یعنی قاضی کلارک وودراف (Clark Woodruff) بود. اما این دخترک ساده دل سعی کرد از راهی عجیب محبت ارباب را به خود جلب کند.

او تصمیم گرفت دختران قاضی را مسموم کرده و سپس در نقش پرستاری خوش قلب و فداکار ظاهر شده و به بهبود سلامت آنها کمک کند و از این طریق مورد توجه قرار گیرد. اما متأسفانه او بیش از مقدار به دخترها سم داده و باعث مرگ آنها شد. دیگر بردگان نیز از این رفتار خشمگین شده و پس از کشتن او، جسدش را به داخل رودخانه انداختند.

امروزه این مزرعه به صورت یک مهمانخانه B&B (صبحانه و تختخواب) در آمده است و این امکان را فراهم کرده تا شکارچیان روح و ماجراجویان دنیای ترسناک و دلهره آور گردشگری وحشت، با خیال راحت شبی را در آنجا اقامت کرده و در پی تجربه مواجهه با ارواح باشند.

مزرعه میرتلز، لوئیزیانا

کوچه بلوط ها، واشری (Vacherie)، لوئیزیانا

تصویر این بهشت رویایی را شاید بسکمک از شما عزیزان پیش تر هم دیده باشید. تصویری از جهتی سرسبز و رویایی که چشمان زیبا پسند انسان را مفتون و شیفته خود می کند. اما باز هم جادوی ناب طبیعت ناگزیر از پیوندی ترسناک با حضور ارواح شده است.

این عمارت روستایی در سال 1837 ساخته شده است و بیش از هرچیزی به دلیل ردیفی از درختان بلوط خود به معروفیت رسیده که همچون چتری جهت ورودی خانه را در برگرفته و سایه ساری دلپذیر ایجاد کرده اند. اما اندکی دورتر از این طبیعت دلفریب و رویایی و در میان دیوارهای این خانه، رویدادهای ماورایی بسکمک رخ داده و گزارش می شوند و همین مسئله باعث شده که نام این عمارت زیبا نیز، جایی را در فهرست معروف ترین مزارع و خانه های روستایی آمریکا به خود اختصاص دهد.

خدمه خانه خود وجود فعالیت های ماورایی و مشاهده ارواح را چه در داخل و چه در زمین های اطراف این ملک را پذیرفته اند. از جمله این مسائل باید به مشاهده پیکره های مه آلود و شبح واری اشاره کرد که به سادگی در هوا شکل گرفته و در چشم برهم زدنی محو و ناپدید می شوند. همچنین نشانه هایی از حضور خانم استوارت نیز در خانه مشاهده شده که ظاهرا تا زمان مرگش در سال 1972، در این عمارت زندگی می کرده است.

یکی از مهم ترین گزارشات موجود در مورد این خانه به مشاهدات عجیب چهار خدمه زن بازمی گردد که همگی ادعا می کنند شبح خانم استوارت را دیده اند که از بالای پله ها ایستاده و به آنها خیره شده بوده است. البته هیچ کدام از آنها آنقدر صبر نکردند که مطمئن شوند آیا این واقعا روح خانم استوارت بوده یا نه؟ چرا که هر چهار نفر فریاد زنان خانه را ترک کردند.

به پایان بخش اول این مطلب رسیدیم، در مجالی دیگر همراه شما عزیزان به مرور دیگر مزارع تسخیر شده استان های جنوبی آمریکا خوهیم پرداخت. فراموشن نکنید نظرات، پیشنهادات و نقدها سازنده خود را ما نیز مطرح کنید.