چرا دستخط ها فرق دارد؟
به گزارش کیوسک خبری آشنا، نوع خط هر شخص ناشی از ساختار عصبی و ویژگی های روانی، سن، فرهنگ و شغل فرد است. همین موضوع سبب می گردد که دستخط افراد با هم متفاوت باشد و هر کسی دستخط منحصر به فرد خودش را داشته باشد.
یک هنرمند خوشنویس درباره دلیل استقبال کم جوانان از این رشته چنین عقیده دارد: این مسئله دلایل متعددی دارد؛ برای مثال فرهنگ سازی نکردن به وسیله صدا و سیما برای جوانان و دنبال فرهنگ غرب رفتن یکی از دلایل آن است. بعلاوه وزارت ارشاد نیز برای حمایت از بزرگان و اساتید رشته خوشنویسی برنامه مشخصی ندارد.
سید علی رییسی، هنرمند خوشنویسی است که تجربه برگزاری نمایشگاه انفرادی و انتشار کتاب هایی در زمینه خوشنویسی را در کارنامه خود دارد.
او که بنیان گذار سبک دستخط درمانی نیز هست، در شرح آن گفت: دستخط درمانی به دو مورد می پردازد. این شیوه اولا بهبود و زیبانویسی خط طبیعی انسان به وسیله آموزش را دنبال می نماید و دوما ایجاد حالتی درمانی برای روح هنرجو.
او در شرح بیشتر این سبک اظهار کرد: نوع خط هر شخص ناشی از ساختار عصبی و ویژگی های روانی، سن، فرهنگ و شغل فرد است. همین موضوع سبب می گردد که دستخط افراد با هم متفاوت باشد و هر کسی دستخط منحصر به فرد خودش را داشته باشد؛ بنابراین می توان خط را زبان دست دانست.
رییسی اضافه نمود: در حقیقت هیچ دو دستخطی مانند اثر انگشت دقیقا یکسان نیستند و هر کس دستخط یگانه و منحصر به فرد خود را دارد. در این سبک درواقع بخشی از علم روانشناسی مورد استفاده قرار می گیرد که با شیوه خوشنویسی و تدریس هارمونی دارد؛ گرافوسکپی که به مطالعه صفات و مشخصات عمومی نوشته و کیفیت آن می پردازد و گرافومتری که به تحلیل میزان های نسبی حروف می پردازد.
این هنرمند خوشنویس درباره نتیجه این سبک گفت: به وسیله به کارگیری این سبک، خط نوشتاری انسان یک ساختار درست هنری می گیرد و به قوت خود باقی می ماند. بعلاوه این سبک یک حالت درمانی برای افراد دارد که بحث آن مفصل است. یکی دیگر از نتایج به کارگیری این سبک صرفه جویی در زمان و هزینه است که در نهایت به نفع هنرجو است.
رییسی بعلاوه در پاسخ به این سوال که چرا هنر خوشنویسی در میان جوانان کم اقبال است، چنین اظهار کرد: سوال شما جوانب مختلفی دارد. متخصص نبودن و مشاوره درست نگرفتن از متخصصان به وسیله برنامه ریز ها و تدوین گر های دروس درسی آموزش و پرورش در دوران هدایت برای کتاب هنر دانش آموزان فقط یکی از دلایلی است که باعث شده تا این هنر در میان هنرجویان جوان کم اقبال باشد.
او اضافه نمود: فرهنگ سازی نکردن از سوی صدا وسیما برای جوانان و دنبال فرهنگ غرب رفتن، برنامه نداشتن وزارت ارشاد در حمایت بزرگان و اساتید رشته خوشنویسی و فرهنگ نامطلوب خانواده ها در ارزش قائل شدن به این هنر از جمله دیگر دلایلی هستند که کم اقبال بودن این هنر را رقم زده اند و در نتیجه جوان هنرمند آینده ای در این رشته نمی بیند و استقبال نمی نماید. باور کنید بعضی اوقات خود من هم پیش خودم می گویم ای کاش خطاط نمی شدم!
رییسی در آخر آینده هنر خوشنویسی را چنین پیش بینی کرد: آینده این هنر به این بستگی دارد که در تمام مواردی که عنوان شد، تغییر اساسی ایجاد گردد و خوشنویسی از باندبازی و سیاست خارج گردد.
منبع: فرادید