ستاره ای به نام تصادف اختر شناسان را متحیر کرد - کیوسک خبری آشنا

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا، طبق گفته کاسلدن، این جرم آسمانی از هرچیزی که تا آن لحظه کشف نموده بود سریع تر حرکت می کرد و بسیار عجیب بود.

کاسلدن به ستاره شناسی که با او در پروژه Backyard Worlds: Planet 9 کار می کرد ایمیل زد. آن دو دریافتند که جرمی غیرمعمول در فاصله 50 سال نوری یافته اند که با سرعت 200 کیلومتر بر ثانیه در فضا حرکت می نماید. آن ها این ستاره را WISE 1534-1043 نامیدند، اما کمی بعد به علت داشتن ویژگی های منحصربه فرد و نحوه کشف تصادفی، نام مستعار تصادف را روی آن نهادند.

اکنون ستاره شناسان تصور می نمایند که کاسلدن یک کوتوله قهوه ای کشف نموده است. کوتوله های قهوه ای ستاره های کوچکی هستند که هسته آن ها به مقدار کافی برای رخ دادن همجوشی هسته ای داغ نمی گردد.

سارا کاسول (Sarah Casewell)، ستاره شناس دانشگاه لستر (Leicester) در بریتانیا می گوید: این ستاره ها مانند سایر ستاره ها تشکیل می شوند، اما هیچ گاه جرم لازم برای تبدیل هیدروژن به هلیوم را ندارند.

کشف تصادف نشان دهنده اهمیت جمع آوری اطلاعات بیشتر در خصوص کوتوله های قهوه ای است.

جرم این اجرام 13 تا 75 برابر سیاره مشتری است.

بث بیلر (Beth Biller) ستاره شناس دانشگاه ادینبرو می گوید: کوتوله های قهوه ای از نظر دما هم متفاوت هستند. گرم ترین آن ها حدود دو هزار درجه سانتیگراد دما دارد دمایی مشابه شعله شمع و دمای سردترین آن ها کمتر از 200 درجه سانتی گراد است. از آن جا که این اجرام منبع گرمایی خاص خود را ندارند در طول زمان با کاهش دما روبرو می شوند تا جایی که به سردترین حالت ممکن می رسند.

شکل ظاهری کوتوله های قهوه ای هم نامشخص است و برخلاف نامشان این اجرام قهوه ای نیستند بلکه بیشتر قرمز و نارنجی رنگ هستند.

این کوتوله ها دارای اتمسفر هم هستند و در اتمسفر آن ها طوفان هم دیده می گردد. سال گذشته بیلر و همکارانش از این طوفان ها برای مقدار گیری سرعت باد در کوتوله های قهوه ای استفاده کردند و دریافتند سرعت وزش باد در آن ها بیش از 2 هزار و 300 کیلومتر بر ساعت است یعنی بیش از پنج برابر سریع تر از باد های سیاره مشتری.

از آن جا که کوتوله های قهوه ای حلقه ای میان ستاره ها و سیارات هستند می توانند به درک بهتر آن ها یاری نمایند.

نولان گریوز (Nolan Grieves) از دانشگاه ژنو در سوییس می گوید: برای آغاز همجوشی هسته ای یک جرم آسمانی باید در حدود سه میلیون درجه سانتی گراد داغ باشد. با این حال هنوز هیچ کس نمی داند برای همجوشی چه مقدار جرم مورد احتیاج است و در چه مرحله ای کوتوله قهوه ای تبدیل به یک ستاره می گردد.

بیلر می گوید: جنبه های زیادی از نحوه تکامل ستاره ها هنوز برای ما نامشخص است. برای مثال یکی از سوالات ما این است که حد رخ دادن همجوشی دقیقا کجاست؟

تحقیقات اخیر گریوز به کشف پنج کوتوله قهوه ای با جرم بالا انجامید. جرم این کوتوله ها 77 و 98 برابر بیشتر از سیاره مشتری است.

بعضی از کوتوله های قهوه ای به حدی شبیه به یک ستاره هستند که می توانند میزبان سیارات دیگر شوند.

کوتوله قهوه ای تصادف بسیار کوچک و سرد است و در پایین رده بندی این کوتوله ها قرار می گیرد. بعلاوه به نظر می رسد این کوتوله قهوه ای از عناصر عجیبی تشکیل شده باشد. با گذر زمان انفجار ابرنواختر ها باعث توسعه عناصری مثل کربن و اکسیژن در فضا می گردد و ستاره شناسان این عناصر را فلز می نامند؛ بنابراین ستاره ها و اجرام تازه غنی از فلز هستند در حالی که اجرام قدیمی تر فلز کمی دارند.

اگرچه در همسایگی ما بیشتر اجرام کیهانی جوان و غنی از فلز هستند، اما کوتوله قهوه ای تصادف فلز کمی دارد.

کاسول می گوید: احتمالا تصادف یکی از اولین کوتوله های قهوه ای شکل گرفته در کهکشان ماست که خارج از هاله کهکشانی شکل گرفته و به درون کهکشان آمده است.

مانند سایر پدیده های دنیا، این یافته ها نشان می دهد که این اجرام گیج نماینده ویژگی های گوناگونی دارند و دسته بندی آن ها کار آسانی نیست.